بررسی اجمالی انتشار موسیقی در ایران و جهان

انتشار موسیقی به شیوه پخش سراسری موزیک در سایتهای داخلی
انتشار موسیقی در دنیا، دارای استانداردهاییست؛ که باتوجه به شرایط فعلی کشور مانند دیگر مباحث جاری زندگی ایرانیان، دور از آنچه که در جهان مرسوم است. انجام میشود!
تاکنون هیچ کدام از سایتهای ایرانی به عنوان یک پارتنر استاندارد بین المللی در پخش جهانی موسیقی قرار نگرفته است. و از اساس انتشار همزمان موزیک در پلتفرمهای بین المللی موسیقی، که کپی رایت را رعایت می نمایند. و سایتهای غیراستاندارد داخلی که فایل MP3 آثار را جهت دانلود رایگان به اشتراک میگذارند! نوعی از تناقض غیرقابل دفاع را در انتشار موزیک به شیوه ایرانی ایجاد نموده است.
از سوی دیگر، پخش سراسری موزیک در سایتهای داخلی تاثیری در برندینگ جهانی مانند ساخت گوگل نالج پنل، تیک آبی اینستاگرام و… ندارد.
به صرف پخش موزیک در صدها سایت غیراستاندارد داخلی و تازمانی که موزیکها در پارتنرهای جهانی پخش نشود؛ رسماً نمی توانیم صحبت از انتشار موسیقی بکنیم! انتشار موسیقی در دنیا مدرن یک معنا دارد. آنهم پخش موزیک در اسپاتیفای، اپل، ساندکلود و دیگر پلتفرمهای بین المللی است.
منظور از پخش سراسری موزیک یا پخش گسترده در انتشار موسیقی چیست؟
مجموعه اقداماتی شامل انتشار در سایت های غیرقانونی داخلی، باتهای تلگرامی و تبلیغات در چنلهای تلگرامی، پیجهای اینستاگرامی؛ بدون رعایت کپی رایت و استانداردهای بین المللی صنعت موسیقی است.
پخش سراسری موزیک عموماً با توجه به شرایط فیلترینگ و وضعیت روز جامعه ایران به روزرسانی میشود. پیش از این برهههایی در پلتفرم فیسبوک و حتی وایبر تمرکز بیشتری داشته ولی اینروزها در اینستاگرام!
پخش سراسری موزیک بیشتر از اینکهبر انتشار موسیقی تمرکز داشته باشد. بر تبلیغات غیراصولی موسیقی متمرکز است. تبلیغاتی که عموماً با بیشترین هزینه، کمترین بازخورد و ماندگاری را به همراه دارد.
رزومه و دیسکوگرافی یک موزیسین یا خواننده با پخش سراسری موسیقی سنجیده نمی شود!
با پخش سراسری موزیک در سایتهای داخلی نمیتوان موسیقیها را در دیسکوگرافی حرفهای هنرمندان قرار داد. و یا به استناد انتشار موسیقی در آنها برای اخذ ویزا و اقامت کشورهای دیگر اقدام نمود.
در دنیای امروز موسیقی کارشناسان حوزههای گوناگون، برای بررسی رزومه یک موزیسین یا خواننده رفرنس های اینترنتی او را ارزیابی می نمایند. اخبار رسمی، نالج پنل، انتشار موسیقی در پلتفرمهای بین المللی، ویکی پدیا و… در نظر میگیرند. که تقریباً تمامی اینها صرفاً با پخش موزیک در اسپاتیفای و دیگر پلتفرمهای جهانی امکان پذیر است.
باتوجه به آشفتگی پخش موزیک در ایران به خوانندگان و فعالین حوزه موسیقی توصیه میشود. پخش جهانی موسیقی و پخش سراسری موزیک را به صورت همزمان ادامه دهند.
شاید باور این قضیه سخت باشد. مزایای پخش موزیک در اسپاتیفای، اپل موزیک، یوتیوب و… بیش از حد تصور ماست.
انتشار جهانی موسیقی آغازگر هرگونه اقدام جهت برندینگ و مارکتینگ استاندارد خواهد بود.

رویای پلتفرم جهانی در ایران

فعالین حوزه موسیقی آگاهند؛ که ملل همزبان در همه جای دنیا سرویسهای مشترک موسیقی خود را دارند. برای نمونه انغامی پارتنر جهانی توزیع کنندههای موزیک میباشد. که با تمرکز بر موسیقی عرب زبانان دنیا طراحی شده است. باتوجه به نمونههای گوناگون پلتفرمهای بین المللی موسیقی که با تمرکز بر اقوام، لوکیشن و زبانهای گوناگون فعالیت میکنند. پرسشی مطرح می شود:
آیا ایرانیان و فارسی زباننان دنیا نمیتوانند سرویس بینالمللی خود را جهت انتشار موسیقی داشته باشند. تا به صورت متمرکز بر موسیقی ایرانی، زبان فارسی و گویشهای متنوع آن فعالیت نماید؟
جدای از تحریمهای جهانی علیه ایران، که عقد قراردادهای بین المللی و امور مالی را دشوار ساخته؛ قوانین داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاسیس یک پلتفرم ایرانی در سطح بین المللی را ناممکن میسازد. درواقع نمیتوان پارتنر جهانی توزیع کنندههای مطرح موسیقی بود. ولی برای انتشار هرآهنگ به زبانهای گوناگون مجوز تکآهنگ دریافت نمود. و یا آهنگهایی با صدای زنان را منتشر ننمود.
با قوانین فعلی کشور یک سرویس استریم و یا استور ایرانی، نمیتواند پارتنر جهانی انتشار موسیقی شود.